Duńskie malarstwo

Malarstwo dawne

Zachowane dzieła duńskiego malarstwa średniowiecznego to głównie pochodzące z XII wieku cykle malowideł ściennych, zdobiące kościoły na Zelandii. W kolejnych stuleciach w Danii dominowało malarstwo portretowe i dekoracyjne, głównie autorstwa twórców niderlandzkich. Do najważniejszych należą malowidła olejne w kopenhaskim Pałacu Rosenborg i na Zamku Kronborg w Helsingør. W XVIII wieku w Danii pojawiły się wyraźne wpływy malarstwa francuskiego. Do najbardziej znanych duńskich malarzy tego okresu należał portrecista Peder Als.

Klasycyzm

Punktem zwrotnym w rozwoju malarstwa w Danii było założenie Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Kształcili się w niej znakomici malarze okresu klasycyzmu, jak Jens Juel czy Nikolai Abildgaard, którego obraz „Ranny Filoktetes” podziwiać można w Państwowym Muzeum Sztuki w Kopenhadze.

Złoty Okres

Twórcą nowszego malarstwa duńskiego był pejzażysta Christoffer Wilhelm Eckersberg. Pod jego okiem na początku XIX wieku powstała grupa artystów, która wyspecjalizowała się w uwiecznianiu duńskich krajobrazów. Część z nich pracowała również w Rzymie. Najwybitniejsi z ówczesnych malarzy duńskich to Christen Købke, Wilhelm Bendz i Christian Albrecht Jensen.

Grupa Skagen

Po 1880 roku w malarstwie duńskim zapanował naturalizm, którego najważniejsi przedstawiciele należeli do grupy Skagen. Byli wśród nich Peder S. Krøyer, Anna i Michael Ancher oraz Viggo Johansen. Twórczość grupy to głównie realistyczne malarstwo plenerowe. Charakterystyczne dla twórców ze Skagen było niuansowe oddawanie odcieni intensywnego światła. Wiele z prace tych artystów znajduje się dzisiaj w Muzeum Sztuki w Skagen.

Sztuka współczesna

W czasach współczesnych jednym z najbardziej znanych duńskich malarzy był Asger Jorn - współzałożyciel międzynarodowej grupy artystów Cobra, która swoją nazwę otrzymała od pierwszych liter miast, z których pochodzili artyści: Kopenhagi (Copenhagen), Brukseli i Amsterdamu. Grupa Cobra działała w latach 1948 - 1951.