Peter Bolesław Schmeichel

Ur. 18 listopada 1963 w Gladsaxe.

Ojciec Petera Schmeichela, Polak, drugie imię nadał synowi dla uczczenia pamięci pradziadka z Polski.

Peter Schmeichel rozpoczął piłkarską karierę w duńskim klubie Hvidovre IF, ale największe sukcesy w Danii odniósł w barwach stołecznego Brødby IF, z którym wywalczył 4 mistrzostwa kraju (1987, 1988, 1990, 1991) i Puchar Danii (1989).

Międzynarodową sławę zdobył jako zawodnik Manchesteru United, z którym pięciokrotnie sięgnął po mistrzostwo Anglii (1993, 1994, 1996, 1997, 1999). W dużym stopniu przyczynił się też do zdobycia przez Czerwone Diabły Superpucharu Europy (1991) i zwycięstwa w Lidze Mistrzów (1999).

W reprezentacji Danii Peter Schmeichel rozegrał 129 spotkań. W 30 meczach był kapitanem drużyny narodowej. W barwach Danii strzelił 1 gola, jednak największym sukcesem reprezentacyjnym bramkarza było zdobycie mistrzostwa Europy w Szwecji (1992).

Peter Schmeichel jest laureatem wielu wyróżnień, m.in. zdobywcą tytułu najlepszego bramkarza świata (1992), najlepszego bramkarza Europy (1992, 1993, 1997, 1998), najlepszego duńskiego piłkarza (1990, 1993, 1999), najlepszego duńskiego bramkarza (1987, 1988, 1990, 1992).