Własny biznes w Danii

Podstawy i formy prawne oraz rejestracja firm

Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Danii określają następujące przepisy:
- ustawa o podejmowaniu i prowadzeniu działalności gospodarczej w celach zarobkowych /The Carrying on Bussines for Profit Act z czerwca 1996 r./
- ustawa o spółkach akcyjnych /The Public Limited Companies Act z czerwca 1973r. ze zmianami wprowadzonymi w styczniu 2002 r. i czerwcu 2003 r./
- ustawa o przedsiębiorstwach prywatnych /The Private Companies Act z maja 1996 r. ze zmianami wprowadzonymi w kwietniu 2003 r./
- ustawa o rachunkowości spółki /The Company Accounts Act z czerwca 1996r./.
- ustawa o sporządzaniu sprawozdań finansowych przez firmy /Act on Commercial Enterprises’ Presentation of Financial Statements nr 448 z 7 czerwca 2001/

Polscy przedsiębiorcy mają swobodę wyboru formy prawnej tworzonej firmy. Zezwolenie wymagane jest tylko dla utworzenia oddziału przez cudzoziemców spoza Unii Europejskiej.

Najbardziej powszechnie stosowane są formy prawne spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (ApS), oddziału firmy zagranicznej (Filial) oraz spółki akcyjnej (A/S).

Obowiązkową rejestracją wszystkich podmiotów gospodarczych funkcjonujących na terenie Danii, niezależnie od ich formy prawnej, zajmuje się Duńska Agencja Handlu i Przedsiębiorstw (Danish Commerce and Companies Agency - www.eogs.dk).

Agencja nadaje firmom numer Centralnego Rejestru Firm (CVR – www.cvr.dk).

Zajmuje się ona także ewidencjonowaniem (w tzw. systemie RUT) firm zagranicznych świadczących na terenie Danii usługi i delegujących do tego kraju na czas określony swoich pracowników na podstawie dyrektywy unijnej 96/71 z dnia 16 grudnia 1996 o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług.

Ewidencjonowane przez Agencję na tych zasadach firmy nie otrzymują numeru CVR.

Prowadzenie czasowej działalności gospodarczej w Danii

Najprostszą formą funkcjonowania polskich przedsiębiorstw w Danii jest czasowe delegowanie pracowników w celu realizacji umowy z duńską firmą lub osobą prywatną.

Główną zaletą tego typu rozwiązania jest zminimalizowanie formalności związanych z funkcjonowaniem firmy na rynku oraz rozliczaniem podatku dochodowego przedsiębiorstwa w Polsce.

Dyrektywa 96/71 z dnia 16 grudnia 1996 stanowi, iż na terenie Unii Europejskiej zabronione są wszelkie ograniczenia w zakresie świadczenia usług oparte o przynależność państwową lub miejsce zamieszkania.

Świadczenie usług w ujęciu Dyrektywy polegać może na wykonywaniu prac przez przedsiębiorstwo na własny rachunek i pod kierownictwem własnych pracowników, w ramach realizacji umowy zawartej z odbiorcą usług, delegowaniu pracowników zakładu należącego do grupy przedsiębiorców lub też na wynajmowaniu pracowników przez polskie agencje pracy tymczasowej.

Warunkiem podstawowym we wszystkich przypadkach jest fakt istnienia stosunku pracy między firmą delegującą a delegowanym pracownikiem przez cały okres delegowania. Wprowadzająca omawianą dyrektywę duńska ustawa nr 993 z 15 grudnia 1999 roku o delegowaniu pracowników (Act Concerning Posting of Workers) wymienia duńskie regulacje prawne, które muszą być przestrzegane przez firmy unijne spoza Danii, świadczące w tym kraju usługi w oparciu o Dyrektywę 96/71:
- Ustawa o środowisku pracy;
- Ustawa o równym traktowaniu mężczyzn i kobiet w zakresie zatrudnienia i urlopu rodzicielskiego;
- Ustawa o równości płac;
- Ustawa o stosunkach prawnych;
- Ustawa zakazująca dyskryminacji na rynku zatrudnienia;

Przedmiotowe przepisy mówią m.in. o ochronie praw pracowniczych, bezpieczeństwie pracy, przewidzianych prawem urlopach, czasie pracy czy zakazie dyskryminacji pracowników ze względu na ich płeć.

Żaden z wymienionych dokumentów nie określa minimalnego wynagrodzenia pracowników, gdyż wynagrodzenia minimalne negocjowane są w Danii przez związki zawodowe z organizacjami pracodawców danej branży. System układów zbiorowych funkcjonuje w Danii od 100 lat i wpisał się na stałe w duński system zatrudnienia.

Dlatego, aby uniknąć, jak to często określają związkowcy, „dumpingu płacowego” ze strony przybywających z nowych krajów członkowskich UE firm usługowych, duńskie związki zawodowe stosując różne formy zachęt, starają się skłonić takie firmy do przystąpienia do układu zbiorowego określającego płace minimalne w danej branży.

Podstawowymi dokumentami określającymi zasady delegowania pracowników firm usługowych do pracy w Danii są:
- na poziomie UE - Dyrektywa 96/71 z dnia 16 grudnia 1996 o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług
- na poziomie krajowym – w Danii - ustawa nr 993 z 15 grudnia 1999 roku o delegowaniu pracowników (Act Concerning Posting of Workers) wprowadzająca w życie zapisy w/w dyrektywy UE.

Pobyt pracowników delegowanych

Na bazie w/w dyrektywy, każda firma usługowa kraju wysyłającego, tzn. kraju pochodzenia firmy, ma prawo delegować do wykonania określonej usługi do innego kraju członkowskiego UE swoich pracowników, w tym także tych, którzy nie posiadają obywatelstwa Unii Europejskiej. Aby świadczenie usług przez pracowników delegowanych na terenie Danii odbywało się zgodnie z prawem, muszą być spełnione następujące warunki:
- Pracownik firmy delegującej musi być zatrudniony w danej firmie. Żadna inna forma zatrudnienia (zatrudnienie na czas próbny, na umowę o dzieło czy umowę zlecenia) nie jest możliwa.
- Pracownik przed wyjazdem do Danii musi mieć prawo stałego pobytu w kraju wysyłającym oraz prawo do wykonywania pracy w tym kraju.
- Pracownik musi zgodnie z duńską Ustawą o Cudzoziemcach być zwolniony z konieczności posiadania wizy albo posiadać wizę lub pozwolenie na pobyt.
- Pracownik po zakończeniu oddelegowania do pracy na terenie Danii musi mieć możliwość oraz zamiar powrotu do kraju z którego został delegowany.

Rejestracja
Firma delegująca pracowników do Danii w ramach świadczenia usług musi zarejestrować się jako płatnik podatku VAT na terenie Danii w duńskim Urzędzie Skarbowym, ale tylko jeżeli zamierza świadczyć usługi dla osób fizycznych.

Od stycznia 2009 roku obowiązuje zasada tzw. odwróconego VAT-u – co oznacza, że firma polska delegująca pracowników do Danii, świadcząca usługi firmie duńskiej, nie nalicza VAT-u na wystawianej fakturze. VAT płaci firma-usługobiorca naliczając go uprzednio sama od wartości netto wykonanej usługi.

Pomimo, iż nie wszystkie firmy zagraniczne świadczące w Danii usługi mają obowiązek rejestrowania się jako płatnicy VAT, nadal istnieje konieczność rejestracji tych firm w systemie RUT, zarządzanym przez Duńską Agencję Handlu i Przedsiębiorstw.

Na dostępnym na stronie internetowej agencji formularzu należy wpisać do ewidencji firmę oraz wszystkich pracowników wykonujących w jej imieniu usługi na terenie Danii. http://virk.dk/myndigheder/EOGS/Rejestracja_przedsiebiorstwa_oraz_pierws...

Przy każdorazowym rozpoczęciu wykonywania nowego zlecenia przedsiębiorstwo ma ponadto obowiązek rejestracji zlecenia oraz podania informacji na temat wykonujących je pracowników:
http://virk.dk/myndigheder/EOGS/Registrering_af_udenlandske_tjenesteydelser_-_40111/pid/7496

Delegowani przez firmę polską pracownicy powinni otrzymać przed wyjazdem z ZUS druki E-101, stwierdzające opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne oraz określające, jakie przepisy kraju wysyłającego w zakresie ubezpieczeń społecznych odnoszą się do pracowników delegowanych.
Zaświadczenia te – wydawane w Polsce przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych - zawierają następujące informacje:
- imię i nazwisko delegowanego pracownika
- datę urodzenia
- narodowość
- nazwę i numer statystyczny firmy delegującej
- informacje o miejscu pracy w okresie delegowania
- okres, na jaki zaświadczenie jest wydawane.

W przypadku firmy usługowej, pracownicy wykonują swoje obowiązki pod kierownictwem pracownika tej firmy, zaś pracownicy agencji pracy czasowej pod kierownictwem duńskiego zleceniodawcy.

Duński zleceniodawca wynajmujący pracowników agencji jest zobowiązany płacić podatek związany z ich wynagrodzeniem. Musi także odprowadzać składki na fundusz zatrudnienia oraz składkę emerytalną. Skonstruowana w oparciu o Dyrektywę 96/71 duńska Ustawa o Delegowaniu Pracowników z 15 grudnia 1999 roku nie wyznacza minimalnych stawek zarobków płaconych przez polskie firmy usługowe swoim delegowanym do Danii pracownikom.

W w/w ustawie nie wspomina się także o konieczności przystępowania przez firmy z nowych krajów członkowskich UE do układów zbiorowych z tutejszymi związkami zawodowymi. Powodem takiego stanu rzeczy jest fakt, że Dania nie posiada określonego przepisami prawnymi minimalnego wynagrodzenia. Stawki płacowe są ustalane w układach zbiorowych, negocjowanych przez związki zawodowe z organizacjami pracodawców.

Prawem zwyczajowym w Danii jest podejmowanie przez związki zawodowe działań w postaci strajków i bojkotów, w celu skłonienia określonej firmy duńskiej czy zagranicznej do przystąpienia do układu zbiorowego. Spory w zakresie zdefiniowania legalności lub nielegalności konkretnej akcji strajkowej, czy innych działań związków zawodowych rozstrzygane są w trybie przyspieszonym przez specjalny organ sądowniczy (Industrial Court).

Samozatrudnienie

Samozatrudnienie jest w Danii najbardziej popularną formą prowadzenia działalności gospodarczej. Jest ona prowadzona przez osobę fizyczną na własny rachunek. Działalność prowadzona jest pod własnym nazwiskiem lub nazwą przyjętą dla firmy przez jej założyciela.

Firma może, oprócz założyciela (właściciela), zatrudniać także inne osoby. Taki rodzaj działalności gospodarczej jest łatwy w prowadzeniu i nie wymaga zgromadzenia kapitału zakładowego. Z drugiej strony, działalność w tej formie obarczona jest ryzykiem związanym z nieograniczoną odpowiedzialnością majątkiem osobistym za zobowiązania firmy.

Z punktu widzenia prawa, działalność na zasadzie samozatrudnienia wiąże się ściśle z założycielem (właścicielem) firmy. W przypadku jego śmierci firma zaprzestaje działalności, pozostawiając po sobie określony majątek trwały. Ponieważ majątek ten nie jest wydzielony z całości majątku właściciela, trudno jest zbyć firmę jako całość. Przychody z prowadzenia działalności na zasadzie samozatrudnienia są traktowane jako przychody właściciela firmy. Firma nie może opodatkować swoich przychodów osobno.

Podatek od działalności gospodarczej jest w tym przypadku deklarowany na jednym zeznaniu podatkowym właściciela. Taki stan rzeczy powoduje, że przychód jest opodatkowany tylko raz, w przeciwieństwie do przychodów spółek kapitałowych, które są rozliczane osobno jako podmioty gospodarcze, a następnie ma miejsce opodatkowanie dochodów otrzymywanych przez udziałowców lub akcjonariuszy w formie dywidend.

Osoba prowadząca firmę odprowadza analogiczne składki oraz uiszcza takie same podatki jak pracobiorcy. W związku z tym przysługują jej takie same, jak w przypadku pracobiorców, świadczenia zdrowotne, emerytalne itd.

Duńska administracja maksymalnie ułatwia załatwienie wszystkich niezbędnych formalności związanych z rejestracją i prowadzeniem firmy. Agencja Handlu i Przedsiębiorstw, po przyjęciu podania o rejestrację sama przesyła dokumenty do Urzędu Celno-Podatkowego SKAT w celu nadania numeru identyfikacji podatkowej CVR.

Deklaracje podatkowe VAT i w zakresie podatku dochodowego składane są raz na kwartał, a dokumentację płacową pracowników małej firmy można prowadzić na stronie internetowej Urzędu w specjalnym systemie LetLøn, który po wpisaniu stawki godzinowej pracownika automatycznie oblicza wszelkie składniki podatkowe i odnotowuje wyliczone dane do późniejszego rozliczenia rocznego. Omawiana usługa jest bezpłatna. Firmy działające na zasadzie samozatrudnienia nie muszą wynajmować do prowadzenia ksiąg rachunkowych i rozliczeń podatkowych wyspecjalizowanych księgowych, choć robią to dość często w celu uniknięcia ewentualnych pomyłek.

Co kwartał odprowadza się zaliczki na podatek dochodowy. Kwota podatku zależy wyłącznie od właściciela firmy. W związku z tym, że kwoty nadpłacone w stosunku do wynikającego z kalkulacji rocznej poziomu podatków są oprocentowane, zdarza się, że właściciele firm decydują się na wpłacanie wyższych zaliczek podatkowych, aby otrzymać zwrot podatku z odsetkami, które często przewyższają odsetki bankowe.

Procedura rejestracyjna w przypadku samozatrudnienia
Podobnie, jak ma to miejsce w przypadku spółek kapitałowych, rejestracji działalności gospodarczej w opisywanej formie dokonuje się w Agencji Handlu i Przedsiębiorstw (www.eogs.dk). Przy rejestracji firmy na zasadzie samozatrudnienia przez obcokrajowca, niezbędne jest, oprócz wypełnienia formularza, okazanie się numerem identyfikacji podatkowej CPR oraz dokumentem informującym o miejscu siedziby firmy. Obywatel polski, chcący prowadzić działalność na zasadzie samozatrudnienia w Danii musi w pierwszej kolejności starać się o certyfikat pobytowy obywatela UE/EOG w duńskich Urzędach Regionalnych (www.statsforvaltning.dk).

Po uzyskaniu certyfikatu pobytowego, obywatel polski powinien zwrócić się do właściwego miejscowo urzędu gminy o uzyskanie numeru identyfikacji podatkowej CPR. Wraz z uzyskaniem numeru CPR, dana osoba jest objęta duńskim ubezpieczeniem zdrowotnym oraz może podjąć działania zmierzające do zarejestrowania działalności gospodarczej, poprzez wypełnienie i przesłanie do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw formularza: http://webregforum.pro.dir.dk/log/eogs/library/startblanket-revideret2-prod-maj06.pdf
Firma musi być zarejestrowana w duńskiej Agencji Handlu i Przedsiębiorstw najpóźniej na 8 dni przed rozpoczęciem działalności podlegającej opodatkowaniu lub innym opłatom.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Anpartsselskab – ApS)

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ApS jest jedną z najczęściej stosowanych form prawnych w działalności gospodarczej średnich firm w Danii. Jest ona stosowana najczęściej przez tych przedsiębiorców, którzy chcą sprawować ścisły, osobisty nadzór nad działalnością spółki /np. w przypadku firm rodzinnych/. W celu założenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ApS wymagane jest, aby:
- udziałowcy sporządzili i podpisali umowę założycielską;
- sporządzona została umowa spółki;
- dokonana została wpłata kapitału założycielskiego;
- rejestracja spółki w Agencji Handlu i Przedsiębiorstw nastąpiła nie później niż 8 tygodni od daty podpisania umowy założycielskiej.

Wraz z wejściem w życie, w dniu 18 stycznia 2010 r., nowej ustawy Prawo spółek, wymagany kapitał zakładowy spółek z ograniczoną odpowiedzialnością został obniżony do 80 tys. DKK.

Udziały mogą być pokryte zarówno poprzez wkład pieniężny, jak i niepieniężny (aport). Rejestracja spółki ApS w Agencji Handlu i Przedsiębiorstw jest bezpłatna. Tak jak w przypadku A/S, możliwe jest także kupno udziałów już utworzonej spółki, która nie podjęła jeszcze działalności /tzw. „shelf company”- spółka z półki/, ale jest to rozwiązanie droższe i bardziej czasochłonne. Spółka ApS posiada osobowość prawną, zaś jej wspólnicy odpowiadają za zaciągnięte przez spółkę zobowiązania do wysokości wniesionego kapitału zakładowego.

Rejestracja spółki ApS
Przedsiębiorcy chcący założyć spółkę ApS w Danii mogą zarejestrować ją w sposób tradycyjny, poprzez przesłanie dokumentów do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw lub skorzystać z usług kancelarii prawnych.

Ze względu na możliwość złożenia wszystkich dokumentów on-line oraz użycie podpisu elektronicznego, skuteczna rejestracja spółki może odbyć się w ciągu jednego dnia. Orientacyjny koszt założenia spółki przy pomocy profesjonalnej firmy prawniczej to 3 - 5 tys. DKK, przy czym należność za obsługę prawną może zostać potrącona z kwoty przeznaczonej na kapitał zakładowy spółki, przelewanej dla potrzeb rejestracji na konto kancelarii prawnej.

Aby wszcząć tradycyjną procedurę rejestracyjną, należy, poza zgromadzeniem dokumentów wymienionych powyżej, wypełnić formularz rejestracyjny, który należy przesłać do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw: http://www.eogs.dk/sw16080.asp

Należy ponadto zgłosić nowo powstałą spółkę do SKAT – dla potrzeb rozliczania podatku VAT:
http://webregforum.pro.dir.dk/log/eogs/library/startblanket-revideret2-prod-maj06.pdf

Do czasu skutecznej rejestracji spółki, współwłaściciele ponoszą pełną majątkową odpowiedzialność za zobowiązania podjęte przez spółkę. Podstawowe informacje o spółce można znaleźć bezpłatnie w centralnym rejestrze firm na stronie www.cvr.dk

Spółka akcyjna
Spółka akcyjna A/S jest formą prawną przeznaczoną dla średnich i dużych firm oraz jedyną, która może być notowana na giełdzie papierów wartościowych w Danii. Aby ustanowić spółkę akcyjną A/S jest wymagane, aby:
- założyciele sporządzili i podpisali umowę założycielską;
- sporządzony został statut spółki;
- dokonano emisji kapitału akcyjnego;
- spotkanie statutowe udziałowców zatwierdziło wniosek o założeniu spółki akcyjnej A/S oraz wybrało zarząd i radę nadzorczą;

Ustawa nie wymaga, aby założyciele byli właścicielami akcji spółki. Spółka akcyjna A/S może zostać utworzona również przez jednego założyciela. Spółka może mieć minimum 1 akcjonariusza.

Indywidualni akcjonariusze muszą powiadomić spółkę w terminie miesiąca o wejściu w posiadanie minimum 5% kapitału akcyjnego spółki.

Rejestracja spółki akcyjnej
Podobnie jak utworzenie spółki z o.o. (ApS), skuteczna rejestracja spółki akcyjnej (A/S) poprzez Internet zajmuje jeden dzień, głównie ze względu na możliwość rejestracji przy użyciu podpisu elektronicznego. Koszt rejestracji spółki A/S przez duńską kancelarię prawną wynosi ok. 4500 – 6000 DKK.

Spółka może podjąć działalność od daty podpisania umowy założycielskiej, przy założeniu, że do nazwy firmy dodane są słowa „w trakcie rejestracji” (under stiftelse). Możliwe jest kupno akcji już utworzonej spółki, która nie podjęła jeszcze działalności /tzw. spółka z półki/. Jednakże jest to rozwiązanie bardziej kosztowne i nie daje oszczędności czasu, albowiem organ zarządzający spółki w każdym przypadku podlega rejestracji. Nazwa firmy musi wskazywać jej formę prawną (zawierać skrót A/S).

Minimalna wartość akcyjnego kapitału założycielskiego wynosi 500 tys. DKK. Kapitał założycielski musi być wniesiony w całości przed rejestracją spółki.
Rejestracja spółki jest bezpłatna.

Aby wszcząć procedurę rejestracyjną, należy, poza zgromadzeniem dokumentów wymienionych powyżej, wypełnić formularz rejestracyjny, który należy przesłać do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw: http://www.eogs.dk/sw16080.asp

Należy ponadto zgłosić nowo powstałą spółkę do SKAT – dla potrzeb rozliczania podatku VAT:
http://webregforum.pro.dir.dk/log/eogs/library/startblanket-revideret2-prod-maj06.pdf

Zarząd spółki A/S powinien wystąpić do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw z wnioskiem o rejestrację spółki nie później niż 6 miesięcy po podpisaniu umowy spółki. Do czasu skutecznej rejestracji spółki, współwłaściciele ponoszą pełną majątkową odpowiedzialność za zobowiązania podjęte przez spółkę.

Dokumenty założycielskie spółki są publikowane i dostępne do publicznej wiadomości. Kopie tych dokumentów można uzyskać z Agencji Handlu i Przedsiębiorstw za niewielką odpłatnością. Podstawowe informacje o spółce można znaleźć bezpłatnie w centralnym rejestrze firm na stronie www.virk.dk.

Przedstawicielstwo firmy zagranicznej (Salgskontor)

Firma zagraniczna może ustanowić przedstawicielstwo w celu podejmowania działań promujących produkty i usługi firmy. Przedstawicielstwo nie może prowadzić działalności polegającej na sprzedaży towarów lub usług, nie może też zawierać umów na ich dostawę.

Przedstawicielstwo nie ma osobowości prawnej, zaś wszelkie jego zobowiązania podejmowane są w imieniu i na rzecz firmy macierzystej, która w pełni odpowiada za działalność swojego przedstawicielstwa. Nie istnieją przepisy odnoszące się do obowiązku rejestracyjnego przedstawicielstwa w Danii, ani też określające wymagany poziom zaangażowania finansowego przez firmę macierzystą.

Poza ogólnymi regulacjami prawnymi w zakresie pobytu cudzoziemców na terenie Danii, nie zostały określone dodatkowe wymagania w odniesieniu do pracowników oraz osób zarządzających przedstawicielstwem w Danii.

Oddział firmy zagranicznej (Filial af udenlandsk selskab)

Oddział firmy zagranicznej stanowi szczególnie interesującą dla polskich spółek formę prawną funkcjonowania na rynku duńskim. Utworzenie oddziału nie wymaga angażowania środków finansowych /wpłaty założycielskiego kapitału akcyjnego/, tak jak to jest w przypadku spółki akcyjnej A/S lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ApS.

Firma polska może utworzyć oddział w Danii pod warunkiem, że jest zarejestrowana w kraju w formie prawnej zbliżonej do występujących na rynku duńskim form prawnych spółek A/S i ApS /odpowiednio spółka akcyjna i spółka z ograniczoną odpowiedzialnością/. Nazwa oddziału musi zawierać słowo „oddział” (filial) wraz z nazwą firmy zagranicznej i kraju jej siedziby.

Rejestracja oddziału
Aby wszcząć procedurę rejestracyjną, należy, poza zgromadzeniem dokumentów wymienionych powyżej, wypełnić formularz rejestracyjny, który należy przesłać do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw: http://www.eogs.dk/sw16080.asp

Wniosek o rejestrację oddziału firmy zagranicznej musi zawierać:
- nazwę firmy zagranicznej i jej formę prawną, adres siedziby, numer KRS, przedmiot działalności, wartość kapitału akcyjnego oraz roczne sprawozdanie finansowe;
- nazwę, adres siedziby i przedmiot działalności oddziału, jak również pełną informację o danych personalnych, działalności oraz miejscu zamieszkania osób upoważnionych do podejmowania zobowiązań w imieniu oddziału;
- następujące dokumenty:
1. oficjalne zaświadczenie potwierdzające prawne funkcjonowanie firmy zagranicznej;
2. statut firmy zagranicznej;
3. notarialnie potwierdzone pełnomocnictwo udzielone osobie pełniącej funkcję dyrektora oddziału.

W odniesieniu do oddziałów nie jest wymagane zabezpieczenie środków finansowych na poczet kapitału zakładowego, jednakże dla celów podatkowych wartość kapitału zakładowego spółki założycielskiej nie powinna być niższa niż 80 tys. DKK.

Założenie oddziału firmy zagranicznej jest bardziej czasochłonne niż założenie nowej spółki A/S lub ApS. Orientacyjny koszt założenia oddziału spółki zagranicznej przez kancelarię prawną to ok. 8000 DKK.

Oddział spółki zagranicznej w Danii nie może podjąć działalności gospodarczej przed zarejestrowaniem w Agencji Handlu i Przedsiębiorstw. Nowo powstały oddział powinien zostać ponadto zgłoszony do SKAT – dla potrzeb rozliczania podatku VAT:
http://webregforum.pro.dir.dk/log/eogs/library/startblanket-revideret2-prod-maj06.pdf

Zyski oddziału spółki zagranicznej podlegają duńskiemu podatkowi dochodowemu od osób prawnych – tj. 25%. Dodatkowym obowiązkiem jest coroczne przesyłanie kopii rocznego sprawozdania finansowego spółki założycielskiej do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw.

Wszelkie spory oddziału z klientami i duńskimi instytucjami muszą być rozwiązywane stosownie do duńskiego prawa, a założycielska firma zagraniczna ponosi pełną odpowiedzialność za zobowiązania oddziału. W związku z dużą ilością aktów prawnych regulujących podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej na rynku duńskim oraz z uwagi na aspekty językowe i praktyczne zaleca się, aby zagraniczne podmioty podejmując działalność tego typu korzystały ze wsparcia lokalnych firm doradczych i prawnych.

Spółka jawna (Interesselskab – I/S)

Spółkę jawną mogą utworzyć dwie lub więcej osób fizycznych lub prawnych, podejmujących wspólne zobowiązania. Umowa założycielska określa zależności między nimi. Spółka I/S nie posiada osobowości prawnej, może jednak zawierać umowy, pozywać i być pozywana. Spółka posiada swój majątek, który stanowią wkłady wniesione do spółki oraz mienie nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Nazwa firmy musi zawierać skrót I/S wskazujący jej formę prawną.

Rejestracja spółki jawnej
Dla potrzeb rejestracji spółki należy przedstawić umowę założycielską. Spółka I/S jest spółką osobową, w której każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. Jeśli wszyscy wspólnicy spółki jawnej są osobami prawnymi, wtedy spółka musi zostać zarejestrowana.

Aby wszcząć procedurę rejestracyjną, należy, poza zgromadzeniem dokumentów wymienionych powyżej, wypełnić formularz rejestracyjny, który należy przesłać do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw:
http://webregforum.pro.dir.dk/log/eogs/library/startblanket-revideret2-prod-maj06.pdf

Wspólnicy powinni wystąpić do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw z wnioskiem o rejestrację spółki nie później niż 8 tygodni po podpisaniu umowy spółki.

Spółka komandytowa (Kommanditselskab – K/S)
Spółkę komandytową mogą utworzyć dwie lub więcej osób fizycznych lub prawnych podejmujących wspólne zobowiązania.

Spółka komandytowa jest spółką osobową, w której za zobowiązania spółki wobec wierzycieli odpowiada w sposób nieograniczony co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika jest ograniczona (komandytariusz).

Rejestracja spółki komandytowej
Spółka komandytowa jest tworzona na podstawie umowy założycielskiej wymaganej w procesie jej rejestracji. Nazwa spółki musi zawierać skrót K/S wskazujący na jej formę prawną oraz powinna zawierać nazwisko jednego lub kilku komplementariuszy.

Jeśli wszyscy wspólnicy spółki komandytowej są osobami prawnymi, wtedy spółka musi zostać zarejestrowana.

Aby wszcząć procedurę rejestracyjną, należy, poza zgromadzeniem dokumentów wymienionych powyżej, wypełnić formularz rejestracyjny, który należy przesłać do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw:
http://webregforum.pro.dir.dk/log/eogs/library/startblanket-revideret2-prod-maj06.pdf

Wspólnicy powinni wystąpić do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw z wnioskiem o rejestrację spółki nie później niż 8 tygodni po podpisaniu umowy spółki.

Źródło: Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Kopenhadze