W pierwszej połowie XIX wieku w Danii nasiliły się różnice między duńskojęzyczną a niemieckojęzyczną częścią społeczeństwa. Konsekwencją tych zjawisk było zakończone niepowodzeniem powstanie ludności niemieckiej w prowincjach Szlezwik i Holsztyn przeciw duńskiej władzy, a następnie porażka Danii w wojnie z Prusami i utrata południowych prowincji.
W drugiej połowie XIX wieku nastąpiła szeroka modernizacja duńskiego społeczeństwa. Szybki rozwój przemysłu i reformy polityczne na rzecz liberalizacji gospodarki doprowadziły do wzrostu majętności obywateli Danii.
Znaczna część duńskiego społeczeństwa uważała utratę Szlezwiku, Holsztyna i Lauenburga za narodową tragedię. Na duńskiej scenie politycznej zrodził się wyraźny konflikt między partią bogatych właścicieli ziemskich Højre i partią chłopską Venstre. Kobiety w Danii otrzymały prawa wyborcze.
Mimo neutralności Danii w I Wojnie Światowej, w konflikcie tym zginęło 6 tysięcy Duńczyków. Konsekwencją wojny było też pozbycie się przez Danię kolonii w Indiach Zachodnich i odzyskanie Szlezwiku Północnego.
W okresie międzywojennym Danię dotknął poważny kryzys ekonomiczny i rosnące bezrobocie. Konflikty na rynku pracy doprowadziły do wzrostu poparcia społecznego dla Socjaldemokracji.
W latach 1940 - 1945 Dania znajdowała się pod okupacją Niemiec. Do 1943 roku rząd Danii współpracował z okupantem. Z czasem narastał jednak sprzeciw duńskiego społeczeństwa wobec obcej władzy.
Po zakończeniu II Wojny Światowej Dania zaczęła prowadzić aktywną politykę zagraniczną. Jako jedno z państw założycielskich przystąpiła do ONZ, a następnie została członkiem NATO. Duńczycy odczuli wyraźną poprawę sytuacji ekonomicznej kraju.
W 1973 roku Dania została członkiem Wspólnoty Europejskiej. Po wielu latach dobrej koniunktury kraj dotknął poważny kryzys ekonomiczny, który wpłynął na destabilizację sceny politycznej. W Folketingu pojawiły się nowe partie, a duńskie kobiety wywalczyły sobie większe prawa.
W ostatnim 10-leciu XX wieku Dania prowadziła aktywną politykę zagraniczną, angażując się w pomoc nowym demokracjom w Europie oraz międzynarodowe operacje militarne. Duńczycy przyjęli Traktat z Maastricht, zapewniając sobie 4 wyłączenia ze współpracy w ramach UE.
Na początku XXI wieku Dania należała do grona najbogatszych państw świata, jednocześnie aktywnie angażując się we współpracę międzynarodową. W Kopenhadze szczęśliwie zakończyły się negocjacje członkowskie 10 krajów z UE.