II Wojna Światowa 1939 – 1945

Muzeum Duńskiego Ruchu Oporu w Kopenhadze
Takim sprzętem bojowym własnej roboty duńscy partyzanci walczyli z okupantem. Fot. infodania.eu

W kwietniu 1940 roku wojska niemieckie wkroczyły na terytorium Danii. Oficjalnie władze w Berlinie uzasadniły ten fakt koniecznością obrony Danii przed okupacją brytyjską. W rzeczywistości Niemcom zależało na dostępie do lotniska w Aalborg, skąd zamierzały prowadzić działania wojskowe w Norwegii. Duńskie władze nie widziały sensu opierania się potędze militarnej Niemiec, dlatego operacja zajęcia Danii przez hitlerowskie wojska trwała zaledwie kilka godzin.

Formalnie Dania nadal funkcjonowała jako suwerenne, neutralne państwo, zachowując monarchię i rząd. Władze w Kopenhadze zostały jednak zmuszone do posłuszeństwa na rzecz okupanta, który przejął nad Danią pełną kontrolę.

W pierwszych latach II Wojny Światowej w Danii panował względny spokój, a skutki nazistowskiej dominacji nie były tak bardzo odczuwalne, jak w innych krajach okupowanych przez III Rzeszę. Jednak w 1942 roku zaczął narastać sprzeciw duńskiego społeczeństwa wobec obecności wojsk niemieckich. Niemcy zażądały wówczas utworzenia nowego rządu Danii, na czele którego stanął Erik Scavenius. W 1943 roku przez duńskie miasta przeszła fala antyniemieckich protestów. Rząd Scaveniusa odmówił interwencji wobec demonstrantów i podał się do dymisji, kończąc tym samym politykę współpracy duńskich władz z hitlerowskim okupantem.

W 1943 roku Niemcy rozpoczęli w Danii operację skierowaną przeciw ludności żydowskiej. W Danii żyło wówczas ok. 7 tysięcy Żydów. Większość z nich, dzięki pomocy Duńczyków, zdołała schronić się w Szwecji. 500 duńskich Żydów trafiło jednak do obozów koncentracyjnych, gdzie większość z nich poniosła śmierć.

W ostatnich latach nazistowskiej okupacji w Danii miało miejsce wiele akcji sabotażowych przeciwko Niemcom oraz obywatelom duńskim, którzy współpracowali z okupantem. W 1943 roku powstała Rada Wolności, która koordynowała działania duńskiego ruchu oporu. Od 1943 roku Rada Wolności we współpracy z duńskimi politykami prowadziła działania na rzecz włączenia Danii do grona Aliantów, na co jednak nie zgodziła się Rosja.

5 maja 1945 roku Dania została oficjalnie wyzwolona spod okupacji niemieckiej przez Brytyjczyków. Bornholm wyzwoliły wojska radzieckie, które opuściły wyspę dopiero wiosną 1946 roku. W II Wojnie Światowej śmierć poniosło łącznie 7 tysięcy Duńczyków.

Dodaj artykuł za darmo
Specjalista SEO