Jørn Utzon

Ur. 9 kwietnia 1918 roku w Kopenhadze, zm. 29 listopada 2008 roku w Kopenhadze.

Jørn Utzon był synem budowniczego jachtów Aage Utzona i Estrid Utzon. Jako młody chłopak pomagał ojcu przy rysunkach konstrukcyjnych i budowie modeli. Uczył się w prywatnej szkole o profilu matematyczno przyrodniczym oraz pobierał lekcje lekcje rysunku odręcznego u Poula Schrødera.

Po ukończeniu szkoły Jørn Utzon nie został przyjęty do akademii marynarki wojennej, więc rozpoczął studia architektoniczne w Kopenhadze. W 1942 został współpracownikiem Paula Hedqvista w Sztokholmie, gdzie do 1945 studiował u Gunnara Asplunda, w 1946 u Alvara Aalto a następnie u Franka L. Wrighta.

W 1950 Jørn Utzon założył własne biuro architektoniczne w Kopenhadze i specjalizowało się głównie w architekturze mieszkaniowej. Uwagę na jego projekty zwróciła swoboda, a zarazem funkcjonalność jednoprzestrzennych wnętrz. Krytycy doceniali również poetyckie traktowanie formy architektonicznej.

Największym osiągnięciem zawodowym Utzona było zwycięstwo w konkursie na projekt gmachu Opery w Sydney w 1957 roku. Ze względu na przekroczenie kosztów duński architekt stracił prawo nadzoru nad tą inwestycją. Dopiero wiele lat później, kiedy Opera w Sydney stała się jednym z symboli Australii, został doceniony i wyróżniony Orderem Australii w 1985 roku oraz doktoratem honoris causa Uniwersytetu w Sydney w 2003 roku. W tym samym roku jako pierwszy duński architekt otrzymał Nagrodę Pritzkera.

W latach 60. Jørn Utzon pracował nad projektami urbanistycznymi i osiedlami mieszkaniowymi, m.in. osiedlem Kingohusene w Helsingør. Zaprojektował także budynek Melli Bank w Teheranie oraz siedzibę rady parlamentarnej w Kuwejcie. Po przejściu na emeryturę mieszkał na Majorce.